Drewno kominkowe jest powszechnie znanym sposobem ogrzewania domów. Jednak nie każde drzewo, jakie można spotkać w naszych lasach nadaje się do użycia w kominku. Określone gatunki drzew palą się lepiej i wytwarzają więcej ciepła, niż pozostałe. W języku potocznym powiedzielibyśmy, że „drzewo drzewu nierówne”. W tym miejscu należy również wspomnieć, iż drewno przeznaczone do użycia w kominku powinno być odpowiednio przetworzone oraz sezonowane. Oba te czynniki mają wpływ na późniejszy proces spalania.

Historia

Drewno stanowi jedno z najstarszych źródeł energii odnawialnej. Przez całe stulecia było ono podstawowym paliwem używanym przez ludzi na całym świecie. Zmiana nadeszła dopiero w roku 1800, kiedy to węgiel kamienny zaczął być stosowany na szerszą skalę. Niedługo później w roku 1854 pojawiły się pierwsze szyby naftowe[1], które dały początek nowej epoce w historii świata – epoce ropy naftowej. Gwałtowny wzrost zapotrzebowania na węgiel i ropę sprawił, iż drewno znalazło się w cieniu tych dwóch źródeł energii.

Znaczenie drewna

Drewno kominkowe jest produkowane z drzew, które nie kwalifikują się do wykorzystania w budownictwie. Zaletą drewna jest to, iż stanowi ono źródło energii „wielokrotnego użytku”. Możemy w ten sposób określić cykl sadzenia nowych drzew w miejscu wyciętych. Drewno dębowe, bukowe i olchowe jest również stosowane w trakcie procesu wędzenia żywności. Wędzenie jest to metoda konserwacji żywności z użyciem dymu. Oczywiście, drewno w dalszym ciągu wykorzystywane jest do ogrzewania domów i mieszkań. W ostatnich latach ten sposób ogrzewania zaczął powracać do naszych domów, co ma związek z wysokimi cenami pozostałych źródeł energii. Nie bez znaczenia jest tu także przybierająca na sile moda na posiadanie własnego kominka (widocznym efektem tego trendu są pojawiające się czasopisma, które w całości traktują o tematyce kominków).

Sezonowanie

Wycinka drzewa w lasach najczęściej odbywa się w okresie zimowym. Jest to spowodowane tym, iż w czasie zimowym drzewa produkują mniejsze ilości żywicy i soków roślinnych. Ponadto wybór tej pory roku, daje drewnu czas na wyschnięcie do kolejnej zimy. Drewnem sezonowanym nazywamy drewno, które utraciło swoją wilgoć wskutek przechowywania w odpowiednich warunkach. Sposób układania szczap powinien gwarantować swobodny przepływ powietrza, który przyśpiesza odparowywanie wilgoci. Kolejnym ważnym czynnikiem jest wybór miejsca składowania charakteryzującego się dużym nasłonecznieniem. Zazwyczaj proces sezonowania drzewa trwa około 8 miesięcy.